Cales son os síntomas do cancro de útero?

Que son as enfermidades uterinas?

Para definir as enfermidades uterinas, primeiro debemos definir o órgano uterino, que en linguaxe médica se chama útero, e preguntarnos "que é o útero?" ou "que é o útero?" Hai que responder á pregunta. O útero pódese definir como o órgano reprodutor feminino, co cérvix chamado cérvix ao final e as trompas de Falopio estendéndose ata os ovarios a ambos os dous lados. Neste órgano ten lugar o embarazo, que se produce cando o óvulo é fecundado polo esperma e a célula embrionaria fecundada se instala na posición adecuada e se desenvolve de forma saudable. O bebé desenvólvese no útero durante o embarazo e, cando chega o momento do nacemento, o parto prodúcese coa contracción dos músculos uterinos.

As enfermidades máis comúns do órgano chamado útero, que é a célula reprodutora feminina, pódense enumerar como o prolapso uterino (a flaccidez dos tecidos uterinos), a endometriose e os tumores uterinos. Os tumores uterinos ocorren en dúas formas, benignos e malignos, e os tumores malignos chámanse cancro de útero ou cancro de útero.

Que é o cancro de útero?

Os tumores malignos do útero poden ocorrer de dúas formas: o cancro de endometrio, que ocorre na capa do endometrio, e o cancro de cérvix (cancro cervical), que ocorre nas células do útero.

• A capa do endometrio é unha capa de tecido que forma a superficie interna do útero e se engrosa durante o embarazo. O engrosamento do útero é importante para que o óvulo fecundado se asente no útero e manteña o embarazo. Os tecidos tumorais fórmanse nesta zona debido á división e proliferación incontrolada das células do endometrio. Os tecidos tumorais malignos conducen ao cancro de endometrio, e estas células cancerosas adoitan estenderse a outros órganos reprodutores femininos. O cancro de endometrio pode ocorrer debido á obesidade, diabetes, hipertensión, varias infeccións e efectos hormonais.
• Outro tipo de cancro que é común nos órganos reprodutores femininos é o cancro de cérvix. O virus do papiloma humano (VPH), que entra en contacto coas células do cérvix, provoca o deterioro da estrutura celular e o cancro. Este cancro de útero, que adoita ocorrer en mulleres de entre 35 e 39 anos, pódese tratar cun diagnóstico precoz.

Cales son os síntomas do cancro de útero?

• Os primeiros síntomas observados do cancro de endometrio son secreción vaxinal fedorenta, sanguenta ou de cor escura e hemorraxias parecidas a manchas. Nas últimas fases da enfermidade pódense observar dor, hemorraxia menstrual intensa e prolongada, edema nas pernas e na zona da ingle, diminución da orina e un aumento resultante do nivel de urea no sangue, perda de peso excesiva, anemia por perda de sangue.
• Os síntomas do cancro de cérvix poden ser enumerados como sangrado vaxinal irregular, edema nas pernas e na zona da ingle, problema de sangrado despois da relación sexual, sangue nos ouriños ou feces, dor, secreción sanguenta e mal cheiro.

Como se diagnostica o cancro de útero?

Para facer un diagnóstico definitivo de cancro de útero, un anaco de tecido debe ser eliminado do útero mediante curetaxe e esta peza debe ser avaliada nun contexto clínico por un patólogo. Despois de facer un diagnóstico definitivo de cancro, examínase o comportamento das células cancerosas neste tecido e estadícase o cancro de útero. Despois da fase de estadificación, pódense realizar exames adicionais para detectar o potencial de propagación do cancro, o seu comportamento e outros tecidos en risco.

Cales son os métodos de tratamento do cancro de útero?

O método máis comúnmente preferido no tratamento cirúrxico é a histerectomía (extirpación do útero). Con esta operación, elimínase todo ou unha determinada parte do útero e todos os anacos de tecido eliminados despois da operación son examinados por patólogos. Como resultado das avaliacións patolóxicas, determínase a propagación da enfermidade. Se as células cancerosas non se espallaron fóra do útero, a histerectomía proporciona unha solución definitiva. Non obstante, se as células cancerosas se estenderon a outros órganos ou tecidos linfáticos, aplícase a radioterapia (raios) ou o tratamento con quimioterapia (fármacos) despois do tratamento cirúrxico.